Die zaterdag kom je zoals beloofd een bakkie doen. Vogelboekjes ben ik natuurlijk vergeten.. bah wat baal ik daar nu extra van. Er komen nog wat bekenden van je voorbij, waarmee je gezellig kletst. Je hebt het toch nog even gezellig. Dan wordt het druk en moet ik aan de slag. Als ik toen geweten had, dat ik je niet meer zou zien, was ik langer blijven zitten en hadden we een borrel genomen op je leven. Gisteren dacht ik nog hoe zou het met je zijn? En vanavond komt Jack thuis met het nieuws dat je bent overleden.
Ik weet het, het hoort bij het leven. En lichamelijk was je op. Nu heb je rust.. Maar toch baal ik er van. Jij was er zo een. Een trouwe klant die vanaf het begin al kwam. We haalden vrijdag nog herinneringen op over jou. Hoe je vroeger op je brommertje in de Van Nesstraat in onze winkel kwam. Een lekkerbek zonder kruiden op at aan de bar, met joppiesaus. Je verhalen, je passie voor je vogels. Ik heb nog wel eens een paar keer bij je gegeten. Jij verontschuldigde je je voor je rommel. Ik voor mijn geur. Ach wat maakt het uit. Ik genoot ervan. Jij ook…. En het was echt geen rommel, by the way…
Lieve Joop, ik ben blij dat ik je die knuffel toen heb gegeven… Ik vind er niks aan, dat je er niet meer bent. Weer een trouwe klant vanaf het begin, die er nu niet meer is.
Rust zacht! We zullen je nooit vergeten!
Liefs Angelique
