Later kwam je wat later op de ochtend en met mooi weer lunchten we om beurten met jou op het terras. Ook de overbuurvrouw was er vaak bij en wie er maar net langskwam. Je ging ook wel eens mee met Jack een bestelling wegbrengen of gewoon even de auto wassen. Het was gezellig.

Jij zei wel eens hoe is het eigenlijk begonnen?? Het goede contact. Wij weten het ook niet, het was er gewoon… Jij hoorde op een gegeven moment gewoon bij het meubilair en toen je op een dag niet kwam opdagen zaten we dan ook best in de zenuwen… er zou toch niks gebeurd zijn? Toen hebben we om je telefoonnummer gevraagd zodat we je konden bellen. Het is een keer gebeurd dat we je ‘s avonds voor de zekerheid even hebben gebeld, of alles goed was… Dat vond je best leuk, dat we zo met je begaan waren. Voor ons was het niet meer dan normaal. Ook met de andere klanten maakte je vaak een praatje. Bijna iedereen in Alphen kent jou wel.

In oktober verhuisde jij mee naar de Baronie. Je gezondheid werd langzaam al minder. Maar dat heeft je nooit weerhouden. Jij bleef trouw elke dinsdag en elke vrijdag komen. Jack liep soms met je mee naar de auto, omdat je niet meer goed terug kon komen. Wat je ook erg vervelend vond, was dat je smaak niet meer zo goed was. We hebben ook veel grapjes gemaakt. Van Jack kreeg je altijd een glaasje speciaal water. Dat was jullie geheimpje…

Inderdaad was…want lieve Bertus jij bent niet meer. Dinsdag kwam al vroeg een vaste klant ons vertellen dat je was overleden. Ze had het gehoord bij Alphense Boys en wist dat jij altijd bij ons kwam. Wat zijn we geschrokken, vorige week was je er nog. Grapjes gemaakt als vanouds. Wat komt de dood soms toch plotseling. Wat een rare dinsdag, de hele dag een doof gevoel. Je zoon kwam langs en we hoorden hoe het allemaal is gegaan. We halen wat herinneringen op. S’avonds hebben we afscheid van je genomen… Vrijdag zullen we je laatste haring nog bij je brengen. En dan is het goed!

Bertus, vriend,  rust zacht in vrede. We zullen jou nooit vergeten.

Groetjes Angelique